vrijdag 29 maart 2019

Lancering De Batavier

Formele lancering van mijn op 16 maart verschenen boek 'De Batavier' heeft inmiddels onder overweldigende belangstelling plaatsgevonden op 23 maart 2019 in de Openbare Bibliotheek, Nieuwstraat 4, Leiden. Hier volgen wat foto's:
Inleiding door Hanneke Tinor-Centi
Presentatie en beantwoorden vragen
Signeren van exemplaren
Het boek is te vinden op de website van uitgeverij Palmslag en ligt inmiddels in de boekhandel.

Tijdens mijn boekpresentaties geef ik een korte uiteenzetting over het boek en mijn auteurschap. Aansluitend is er gelegenheid om vragen te stellen en van gedachten te wisselen. Tevens zal ik exemplaren signeren.

woensdag 20 maart 2019

De Batavier gepubliceerd

Vandaag zijn 140 exemplaren van De Batavier bij mij thuis afgeleverd, dozen vol. De rest ligt bij de uitgever voor distributie in boekhandels en verkoop via de webwinkel van Palmslag. Mijn exemplaren zijn bedoeld voor gebruik bij presentaties en voor uitzetten bij boekhandels in de omgeving.


Het is een vreemde gewaarwording om je boek voor het eerst in handen te hebben. 290 dikbedrukte pagina’s en, al mijn twijfels ten spijt, ziet het er goed uit. Als ik een passage opzoek en teruglees voelt het goed.

Aanstaande zaterdag is de formele lancering bij de openbare bibliotheek BplusC in Leiden. Over drie weken volgt een presentatie bij boekhandel De Kler in de Breestraat in Leiden. Mijn speech is al klaar.

Dit is het eind van een proces van enkele jaren, van de eerste bladzijden die ik schreef, via diverse redactieslagen tot aan het verschijnen in druk. Ik hoop dat het boek een succes wordt en vele lezers urenlang leesplezier zal geven.



zondag 3 maart 2019

Hugenoten, mijn voorouders

In mijn boek ‘De Batavier’, dat over twee weken verschijnt, spelen vluchtelingen een rol. In al het geharrewar en de stemmingmakerij over vluchtelingen zouden we bijna vergeten hoeveel geboren en getogen ‘echte’ Nederlanders afstammen van, zoals het tegenwoordig heet, ‘migranten’. Sommige bronnen noemen enorme percentages buitenlanders in de 17e eeuwse Hollandse steden: Fransen, Polen en Duitsers evenals Portugese en Duitse Joden.

Ook ik ben een vluchteling. Althans, ik stam af van vluchtelingen. 

In 1610 vertrokken Jean Polet en zijn vrouw Marie Baisseur vanuit Tourcoing aan de grens tussen Frankrijk en de Spaanse Nederlanden met hun kinderen naar Leiden. Ik ken hun reis niet, noch alle gevaren die zij moesten doorstaan. Zij waren protestanten, Hugenoten op de vlucht voor vervolging door de toenmalige Franse staat. Of misschien waren zij wel economische migranten. De werkelijke achtergrond is lastig te achterhalen, echter Tourcoing en Rijssel (Lille) behoorden niet tot de ‘pandsteden’ (places de sûreté), waarin de Hugenoten volgens het Edict van Nantes van 1598 zelfbestuur en veiligheid kenden. Ook de Spaanse Nederlanden, waar ze doorheen moesten reizen, waren onveilig voor het gezin.

Gedurende de gehele 17e eeuw zouden Hugenoten naar elders vluchten, naarmate kardinaal Richelieu en zijn opvolger De Mazarin alle vrijheden terugdraaiden en de vervolgingen hand over hand toenamen. In 1685 werd het protestantisme door Lodewijk XIV illegaal verklaard bij het Edict van Fontainebleau. De bestemming van deze migratiegolf? De Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, Württemberg, Brandenburg, Pruisen, Zwitserland, Engeland, uiteindelijk zelfs de Kaapkolonie. De schattingen lopen uiteen van 200.000 tot een half miljoen vluchtelingen.


Afbeelding van Wikipedia: vervolging van Hugenoten in La Rochelle (1661)

Interessant is dat de Republiek, die aanvankelijk de Hugenoten met open armen ontving, omdat zij geld, kennis en bedrijvigheid meebrachten en ook de nogal ‘steile’ Calvinistische kerk van de 17e eeuw versterkten, uiteindelijk steeds meer beperkingen ging opwerpen. Dat had een politieke en een economische achtergrond: sommige meer vrijzinnige bestuurders zagen de harde Calvinisten niet zo zitten en ook werden financiële zekerheden gevraagd aan de nieuwkomers. 

In die zin is er in vier eeuwen weinig veranderd. Een interessant artikel over immigratie in Nederland is op Wikipedia te vinden.


Jean en Marie Polet kregen vijf kinderen. In 1608 werd nog in Tourcoing hun zoon Jacques geboren, die later zijn vader zou opvolgen in zijn bedrijfje als wolkammer of ‘volder’ aan de Vollersgracht in Leiden. Jacques Polet en zijn vrouw Judith Carette (ook van Franse afkomst) zijn mijn voorouders, via hun zoon Anthoine, geboren 1645.