maandag 14 september 2020

HET TRANSPORT verschijnt op 5 oktober

Kortgeleden schreef ik over de brand in kamp Moria en de beschamende handel en wandel van de politiek inzake de Griekse vluchtelingenkampen, de constante schimmige deals van overheden om maar zo weinig mogelijk ontheemde mensen een veilig verblijf te bieden in Europa, in weerwil van het VN-vluchtelingenverdrag afgesloten in 1951 en geactualiseerd in 1967.
 
Inmiddels zijn we al een paar dagen verder, en we zien dat de Grieken nu een zogenaamd ‘humanitair’ kamp hebben opgezet om op Lesbos de vele daklozen op te vangen. Met een stok achter de deur: een militaire tactiek, namelijk het belegeren en uithongeren van de dakloze massa, totdat ze zwichten en zich vrijwillig naar de nieuwe gevangenis begeven. Wat eigenaardig dat de mensen waar het over gaat er geen vertrouwen in hebben. Die hebben al genoeg gezien van het Griekse asielbeleid. Een humanitair kamp. Waarom kon dat niet eerder? Vraag het de Griekse autoriteiten maar. Ik zou ze willen zeggen: πρέπει να ντρέπεσαι για τη Μόρια - je moet je schamen over Moria.

 


Een van de drijvende krachten achter de huidige vluchtelingenstroom, los van de onderliggende oorzaken (armoede en oorlog), is mensenhandel. We moeten dat niet verwarren met de acties van humanitaire organsaties, die op zee vluchtelingen redden en als gevolg daarvan door Europese machthebbers worden zwartgemaakt als mensenhandelaren. Dat is een politiek spelletje. Die organisaties hebben een humanitaire doelstelling en kunnen volgens het zeerecht eenvoudigweg niet anders dan levens redden, ongeacht de vraag of dat de migratie aanwakkert.

Bron: Sputnik

In mijn nieuwe boek HET TRANSPORT voer ik een ander gezicht van mensenhandel ten tonele: vrouwenhandel. Mensenhandel is lastig te bestrijden, echter het middel dat door Justitie wordt ingezet om bewijs tegen mensenhandelaren te verzamelen, een tijdelijke verblijfsregeling voor slachtoffers om deze te kunnen laten getuigen, stelt juist die slachtoffers vaak voor een onmogelijke keus. Dat dilemma loopt als een rode draad door het boek heen.


HET TRANSPORT is niet zomaar een spannend verhaal. Het zegt ook iets over de hardvochtigheid van een overheid, die vooral regeltjes bedenkt en uitvoert en daarmee de menselijke maat verliest. Toen ik als auteur onderzoek deed naar de achtergrond voor mijn verhaal, ben ik ervan geschrokken hoezeer de aanpak van mensenhandel onderhevig is aan ambtelijke willekeur en politieke bemoeienis. Lees het boek en huiver, zou ik zeggen...

Omdat het als gevolg van de beperkingen door de coronacrisis niet mogelijk is om lezingen en boekpresentaties te organiseren (mijn laatste presentatie vond plaats in maart, voor de lockdown), heb ik een promotievideo gemaakt, die net als een filmtrailer de rol heeft van een digitale presentatie. Ik heb mijn eigen filmbeelden gebruikt van de Waddenzee en het IJsselmeer, waar een deel van het verhaal zich afspeelt.


HET TRANSPORT ligt op 5 oktober in de boekhandel.


donderdag 10 september 2020

Moria - een schaamteloze vertoning

(Edit: nieuwe foto's met toestemming MSF/AZG) 

Ik had hier eigenlijk de laatste aankondiging van mijn tweede boek (Het Transport) willen doen, maar dat kan wel een weekje wachten. Ik ben des duivels, en ik ben kennelijk niet de enige. De kranten staan er vanmorgen bol van. ‘Stop de institutionele lafheid’ schrijft asieladvocaat Barbara Wegelin vanochtend in NRC Next.

Misschien herinnert u zich nog wat ik schreef in De Batavier, over een Grieks vluchtelingenkamp dat in brand wordt gestoken. Het onvermijdelijke is gebeurd: kamp Moria op Lesbos is afgebrand. Op een andere wijze dan ik beschreef in mijn boek, maar toch.

bron: Artsen Zonder Grenzen

Dat is wat er gebeurt als je duizenden mensen ophokt in een smerig concentratiekamp en daar ook nog een corona-lockdown overheen gooit, waardoor die mensen het nog eens extra moeilijk krijgen. De vlam is is de pan geslagen, kennelijk hebben enkelen er de brui aan gegeven en de zaak in de fik gestoken. Voorspelbaar is de eerste reactie van de Griekse autoriteiten, dat de ‘schuldigen’ zullen worden gestraft.


Schuldigen? De werkelijke schuldigen zijn de besluiteloze, harteloze machthebbers van de EU, die al vijf jaar lang geen menswaardige oplossing hebben gezocht voor een probleem dat nooit meer zal weggaan. Je kunt het negeren, je kunt er een hek omheen zetten, je laten chanteren door een stel Oost-Europese autocraten die de hele EU in gijzeling houden. Je kunt onzalige deals sluiten met Erdogan, die er met succes een spelletje van heeft gemaakt om de EU dwars te zitten, maar het zal niet weg gaan. 

 

bron: Artsen Zonder Grenzen


Nu eindelijk is er kennelijk ook bij de Nederlandse politiek een lichtje gaan branden. Maar er was eerst een grote brand nodig in een vluchtelingenkamp, waardoor nu duizenden mensen in de open lucht slapen. De laatst overgebleven hobbel was de opstelling van de meest hardvochtige coalitiepartij, de VVD, die in de persoon van Ankie Broekers-Knol uit alle macht probeert om elke vluchteling buiten de deur te houden. Een waardig opvolgster van IJzeren Rita. Er moest wat gebeuren, niet uit menslievendheid, maar om de coalitie niet in gevaar te brengen. 

bron: Artsen Zonder Grenzen

 

Laat ik duidelijk zijn: ik geloof niet dat die mensen hier erg gelukkig zullen worden. Ze hebben vast liever in hun eigen land een menswaardig bestaan dan op de loop te moeten voor oorlog en armoede. Maar als ruim honderd Nederlandse burgemeesters al in april hebben gezegd dat ze er alles aan willen doen om opvang te regelen voor kwetsbare jonge asielzoekers, is het realiseren van veilig verblijf niet zo lastig. Ja, het zal vragen oproepen en ongetwijfeld aanpassingsproblemen veroorzaken. Dat moet dan maar.


En wat doet de coalitie nu? Ze willen honderd van de dertienduizend dakloze mensen uit Moria hierheen halen. U hebt het goed begrepen. HONDERD. Dat zal het probleem vast oplossen. Het aantal wordt verrekend met het door de UNHCR bedongen vluchtelingenquotum (500) dat volgend jaar zal worden opgenomen. 

 

De zoveelste beschamende ontwikkeling in het vluchtelingendebat. Een compromis om waarlijk trots op te zijn. Zoals altijd: too little, too late. ‘We nemen onze verantwoordelijkheid,’ zei Rob Jetten (D66) opgelucht. Ik noem dat conscience money


Het oordeel van de vluchtelingenorganisaties was vernietigend. Maar de plooien in de coalitie zijn weer gladgestreken en de Kamer gaat over tot de orde van de dag.