Geween en tandengeknars in Den Haag

Het is paniek in Den Haag. Het geween en tandengeknars in de Ministerraad is niet van de lucht nadat Hoekstra (CDA) het stikstofbeleid (de mantra van D66) op scherp heeft gezet. Het zoveelste signaal dat de wal bezig is het schip te keren. Vluchtelingen slapen in de open lucht (de erfenis van Broekers-Knol, VVD en Harbers, VVD), het is vreselijk moeilijk om verlichting te brengen in de armoedegolf (de verder onzichtbare Sigrid Kaag, D66) en boeren zien hun dure investeringen (geleend van de Rabobank) verdampen door het 'handige' stikstofkaartje van Van der Wal (VVD). Inmiddels hangen overal de vlaggen ondersteboven. En maar huilen dat er een halve opstand dreigt.

 

bron: ANP

De Grote Ontbinder

Gisteren (vrijdag 19 augustus) stond op pagina 19 van NRC Opinie een opmerkelijke column van Hassnae Bouazza over Rutte, de Grote Ontbinder, met als tussenkop: Wanneer Rutte verandering belooft, weet je zeker dat er niks gaat veranderen. Het was mij uit het hart gegrepen.

Al eerder heb ik de Haagse hoofdpijndossiers aangeroerd in deze blog, want ik word er als gewoon burger een beetje moedeloos van. Mevrouw Bouazza legt de vinger precies op de zere plek: de Haagse harteloosheid en de onmacht (of misschien wel onwil) van de opeenvolgende kabinetten-Rutte, om grove misstanden bij de overheid op te lossen en de verbinding te zoeken met de samenleving. De rode draad in het beleid van de firma Rutte & Co is dat sociaal zwakkeren altijd de dupe zijn. Aldus Hassnae Bouazza.

Het Verwaarlooskabinet

De mate van verharding in de samenleving heeft inmiddels verbijsterende proporties aangenomen, evenals het schouderophalen van de Haagse politiek. Bouazza noemt Rutte de Grote Ontbinder, ik zou daaraan willen toevoegen dat we onder de bezielende leiding van Mark alleen maar verwaarlooskabinetten hebben gehad, die meesurften op de economische getijgolf en intussen het land hebben verwaarloosd. Pleisters plakken en op je handen zitten. Totdat de wal het schip keert en er opeens keihard op de rem wordt getrapt (de stikstofaffaire). Leefbaarheid en welzijn zijn al jaren geleden bij het grofvuil gezet. Dat is de werkelijke erfenis van Mark Rutte. Misschien wordt hij nog wel eens Minister van Staat voor deze verdienste.

 

http://www.tomjanssen.net/

Draaideurpolitici

Des te opmerkelijker is dat op de tegenoverliggende pagina van dezelfde editie van NRC (pagina 18) een hoogleraar staatsrecht uit Nijmegen (Paul Bovend’Eert) betoogt dat we het parlement niet in detail moeten laten meebeslissen in crisissituaties. Onder welke steen komt die prof vandaan? Volgens mij heb je deskundige leiding nodig voor weloverwogen besluiten tijdens een crisis. En laten we dat alsjeblieft niet toevertrouwen aan het stel draaideurpolitici (goed gevonden, mevrouw Bouazza!) dat in Den Haag de dienst uit maakt.

 

draaideurpoliticus

Hoe dat afloopt zagen we de afgelopen twee jaar, toen de onkunde (of verwarring?) van het kabinet leidde tot een de facto leiden van het land door een medisch adviescollege dat volledig de vrije hand kreeg en vervolgens  de samenleving over de blommen heeft gejaagd. Rutte & De Jonge waren alleen spreekbuis voor het RIVM. De aangekondigde nieuwe gezondheidswet van Kuipers (de beddenmanager, weet u nog?) vervult mij met afgrijzen. Moet je die lui nu vertrouwen in een crisis?

Incompetente leiders moet je juist aan de ketting leggen als ze in een crisis wild om zich heen slaan en het daarna categorisch vertikken om rekenschap af te leggen (de WOB-misère). Juist daarvoor hebben we een parlement. Als dat tenminste zijn werk doet, want daar kunnen we ook nog wel een riedeltje over kwijt. Ja, een parlement werkt vertragend in een crisis. Maar beter bezinning en overweging dan paniekvoetbal.

Verbinders en staatslieden gezocht

Kijkend naar de ontwikkelingen van de afgelopen jaren kan ik alleen maar concuderen dat het huidige sociaal-economische systeem tegen zijn grenzen aan loopt. Dat komt misschien wel (ik ben geen expert, maar ik voel het aan mijn water) omdat niet alleen hier, maar ook wereldwijd die grenzen decennialang zijn opgezocht en opgerekt. We verkeren in een diepe crisis.

Wat we in Den Haag missen is staatslieden en verbinders die het land weer uit het moeras trekken, het vertrouwen herstellen en zorgen dat ook onze kinderen en kleinkinderen een leefbaar bestaan krijgen. Zonder populisten die in het gat springen, zonder superrijken en multinationals die steeds meer geld en macht bijeen graaien, niet een overheid die voor velen de vijand is, geen vluchtelingen die op straat moeten slapen. Met een betaalbaar huis voor iedereen en in ieder geval wat geld om de energierekening te kunnen betalen.

 

Thorbecke

Willem Drees (bron: historiek.net)

 

Zoals James Freeman Clarke ooit zei (ik heb hem al eerder aangehaald): een politicus kijkt naar de volgende verkiezingen, een staatsman naar de volgende generatie. 

De vacature die ik vorig jaar al signaleerde staat nog steeds open. Maar ik vrees dat Rutte toch weer zijn verbanddoos pakt. En een pleister plakt.