Een maand geleden zag niemand de omvang van de virusepidemie aankomen, die de wereld in zijn greep heeft. Ik schreef over het doorbreken van de stilte rond Idlib in Syrië, en over Griekenland, dat tot het Europese afvoerputje voor het vluchtelingenprobleem is gemaakt.
We gaan nu de gevolgen zien van de Europese afkeer van vluchtelingen: er is een potentiële besmettingsbron gecreëerd die zijn weerga niet kent. Terwijl iedereen in Europa wordt gemaand tot zelfisolatie en 'social distancing', zitten er in Griekse vluchtelingenkampen tienduizenden mensen opgehokt en te wachten op een epidemie, die niet alleen hen, maar ook ons in gevaar zal brengen.
Social distancing in kamp Moria? |
Een afschuwwekkend voorbeeld is het kamp Moria op Lesbos, waar 20.000 mensen zitten opgesloten in plaats van de 3000 waarvoor het kamp is bedoeld. Gisteren hoorde ik van SOS Moria, een initiatief van duizenden artsen, die een dringend beroep doen op de Europese machthebbers om Moria en andere kampen te ontruimen, de mensen daarvandaan te halen en een veilige plek te geven:
Er moet dringend iets gebeuren, maar wederom blijft Europa de andere kant op kijken, zich verschuilend achter 2 of 3 miljard euro noodhulp, die aan Griekenland is gegeven om het Europese probleem op te lossen.
Het vluchtelingendrama speelt een hoofdrol in mijn roman De Batavier. Als auteur en als mens kan en wil ik mijn mond niet houden over de harteloosheid en vreemdelingenhaat van de Europese Unie.
Er - moet - iets - gebeuren.
Er - moet - iets - gebeuren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten